domingo, 2 de mayo de 2010

Series para teus enemigos

Tes alguén o que verdadeiramente odias, alguén o que queiras ver sufrir ou gastarlle unha broma pesada, ou simplemente tendenzas masoquistas. Entonces dende a grella damosche unha pequena lista de series que baixo experiencia non desexaría a ninguén ver, dende series botadas a perder ata algunha serie extraña e coma non cousas de disney chanel.

Heroes: Que bonito empezou o soño, unha serie que partía dunha idea orixinal con guión sólido, personaxes interesantes e como se fastidiou nun nada, no que rematou a primeira temporada. A partir de ahí todo é un embrollo de personaxes novos, líos irresolubles (coma en perdidos pero sen interes), guións pobres e aburridos e a nostalxia que lles queda os fans de dicir, polo menos empezou con bo pé. En fin o Titanic das series: moita promesa para logo afundir co primeiro anaco de xeo para cubatas que atopa no camiño.

Flashforward: Se a serie anterior era o Titanic das series, este seria coma un barco feito completamente de formigón, bo aspecto por fora, pero na auga non aguanta nin dous segundos. Porque dende cuatro veña a meternos flashforward polos ollos e imaxenes impactantes e publicidade e máis publicidade, para que logo a serie quedara en nada e normal porque é unha das peores series de bo presuposto que vin na vida, guións que non dan, personaxes estancados que no evolucionan nada e bastante pouco carismáticos e todo aderezado con esa sensación de serie que te quere impresionar pero que nunca o logrará.

The flying nun: Parece incrible, pero unha serie así existiu (busquen, busquen en youtube e horrorícense) e de feito tivo certo existo, alo polos locos anos sesenta e setenta e chegouse a emitir en España. A serie en si trata dunha monxa que voa (chamndose a monxa voadora non irán esperar combates de robots) e que axuda a xente gracias a ese poder. Máis ala diso non me atrevin a indagar moito máis, salvo que a Igrexa Católica condenou a serie porque non pensaban correcto que unha monxa voara (claro é que así véselle todo e claro vai provocando).

The Jonas: Que hai peor que un grupo pseudo-pop-rock de adolescentes, un grupo pop-rock de adolescentes ultrapuritanos e odiosos, e peor, unha serie sobre ese mesmo grupo, e aínda peor unha serie sobre ese grupo no que se lle da carta blanca para aconsellar nos guións a eses futuros drogadictos puteros (digo aconsellar porque dudo que poidan escribir). Surxe así unha serie recomendada so a moi fans do grupo ou a retrasados mentales graves, na que nada ten lóxica, a continuidade e obviada e os actores actúan mal incluso facendo de sí mesmos. Unha xoia entre as series xuvenís que fai obra mestra a Hanna Montana ou a das sereas de Megatrix.

Heil Honey I'm Home: Hai unha época en que os homes temidos pasan ou a ser considerados grandes homes como Xullo César ou Napoleón ou a ser bufóns dos que calquera pode rirse. Asi lle pasou a Adolf Hitler, que, por estrano que pareza, protagonizou unha telecomia británica nos noventa, na que tiña que soportar uns veciños xudeos do máis molesto, todo cun ton de comedia dos 50. Curiosamente o proxecto, contra todo pronóstico non saíu a flote e a humanidade sufriu unha comedia mala menos.

Piso de Estudantes: Porque en Galicia tamén temos dereitos a producir series malas, concretamente outra comedia de situación. , poño aquí esta copia barata e descarada de Friends, pero con argumentos e chistes bastante máis trillados, actores mil veces peores e inda que costa recoñecelo, menos glamour, porque un grupo de xoves en New York non é o mesmo que catro estudantes en Santiago, por moi bonita que esta cidade sexa. Para rematar a faena o decorado non podía ser o dun piso de estudantes: estaba limpo, ben decorado, e non aparecía a casera para toca-los collóns ocasionalmente.

E con este post regreso dunhas largas vacacións impostas pola ausencia de intrané,e para contrarrestar o empacho de malas series recomendo ver: Carnivale, The Wire, Lost (da que xa falarei), Pushing Daises, Seinfeld e The Big Bang Theory entre outras.


3 comentarios:

  1. Yo, la verdad, siempre he pensado que soy algo masoquista para las series xD, porque siempre me ha costado mucho dejar de ver alguna (lo digo para ir enmarcando lo que voy a decir a continuación). Con decir que he llegado a ver RIS Científica...

    Voy a hablar de las dos series que veo de las que tratas (Heroes y FF) (las otras, o no las conozco o me dan ganas de vomitar al leer el nombre, como con la de los co-Jones brothers).

    En cuanto a Heroes, todos sabemos que la 1ª T fue buenísima, y luego bajó mucho. Pero qué quieres, yo la he seguido, y a mí la última temporada me ha gustado mucho. T-Bag (no me acuerdo del nombre del actor xD) estuvo magistral, y con un nuevo villano la serie ha ganado mucho. Eso sí, si la cancelan no me llevaré un disgusto, porque les ha valido para darle un final más que digno a la serie.

    Sobre FF, un primer capítulo magistral, y un descenso enorme hasta el mega-parón. Pero, en mi opinión, desde que ha vuelto está mucho mejor: tramas como mínimo interesantes, con un gran uso de los cliffhangers (esto ya pasaba antes) y unos giros argumentales muy, muy buenos.

    Y eso, ahora matadme (sobre todo con lo de Heroes, que me salgo de la "versión oficial").

    ResponderEliminar
  2. Dios, RIS ciéntifica si hai que ter ganas, e eu que me cría un "pecholobo" por aguantar nunha tarde un capítulo de Jagg, un de Mcgyver e outro de Ranger Texas.

    E non te preocupes que non mato a ninguén, primeiro porque en realidade non odio tanto a Heroes, simplemente a primeira tempada pareceume unha obra mestra, a segunda unha chufa e a terceira pois o que cheguei a ver, varía demasiado, de ir de capítulos incribles a capitulos nos que é mellor non crer.

    Flashforward nunca, nunca me terminou de convencer. Non sei demasiada epicidade no primeiro capitulo sempre me tira para atrás ó ver unha serie e os cliffhangers é un recurso que se non se convina con boas tramas faiseme pesado e cansino.

    As outras non son tan coñecidas en verdade e estan mellor sendo descoñecidas: A da monxa souben dela porque meu pai xuroume ver algo así na tele de neno, a de hitler atopeina gracias a un blogue e a de "piso de estudantes" lembroaa daquela época na que collía o sinal da galega (antes de instalar a tdt de marras.

    ResponderEliminar
  3. Flashforward, efectivamente, antes del parón, tenía buenos cliffhanger, pero las tramas eran penosas desde el segundo capítulo, y la solución que les daban siempre eran decepcionantes. Ahora va mejorando. Por cierto, a mí el piloto me había gustado bastante xDD.

    Con la TDT yo tuve suerte, y cojo bien los canales, pero ya veo que hay sitios en que no... Espero que os lo arreglen.

    ResponderEliminar